Wanneer slaat redelijkheid om in traineren en stagneren?

Een overheid, met al haar macht, moet getemd worden. Burgerrechten om die overheid te temmen zijn een groot goed. Maar er moet mij toch iets van het hart als we het hebben over de verhuizing van Achates te Ottersum.

Voor wie het ontgaan is: Achates is van plan (gedwongen) te verhuizen. Vanuit de Lob van Gennep komt het plan om ruimte voor de Niers te vergroten op de plek van het huidige sportpark. Een unieke kans, Achates krijgt een volledig nieuwe, toekomstbestendige en duurzame accommodatie. Win-win. Een van deeisen vanuit de voetbalclub is dan wel: aan de rand van het dorp, in verbinding met de kern.

Bezorgde buurtbewoners begrijp ik volkomen, wat is de impact wanneer dit nieuwe sportpark opeens gaat grenzen aan mijn achtertuin? Echter sta ik te kijken van het volledig anonieme WOO-verzoek waarin 50 zeer omvangrijke vragen worden gesteld. Ik som er een paar op:

Al het whatsappverkeer tussen wethouders en de voorzitter van Achates van de afgelopen 10 jaar, alle grondonderzoeken van de te verruilen en verkopen gronden (ca. 20), alle pachtovereenkomsten met agrariërs, alle betaalde enonbetaalde nevenactiviteiten van wethouders, allerhande bestuursovereenkomsten, allerhande gespreksverslagen. En zo nog 45 vragen. 

Zorgvuldige beantwoording komt helaas niet met een druk op de knop tot stand. Hier gaan vele ambtenaren vele weken tijd in stoppen. Tijd die niet aan de aanpak van de problemen in onze gemeente gestoken kan worden. Vertraging van de verhuizing is een reële kans. En de kosten zijn enorm.

Ik herhaal nog maar eens: een overheid, met al haar macht moet altijd gecontroleerd kunnen worden. Ik ben als volksvertegenwoordiger altijd bereid om in gesprek te gaan met omwonenden indeze. Maar een vraag die we onszelf mogen stellen is ook: waar eindigt het redelijke en begint de onredelijkheid?

Bram Nijst, fractievoorzitter